VA – Nieuwe Nederlandse Naïviteit

Petrol Candy Records, Vinyl, Cassette, Digitaal (2024)

01. Huub Prins – In mijn eigen huis
02. Marc van der Holst – Slechte mensen (feat. Hochberg)
03. Kunsttranen – Het Goede (feat. Teuntje)
04. Lyckle en mij – Op de universiteit
05. TUPPERWR3 – Amsterdam (feat. Tirsann’ Givenchy)
06. Avé Eva 369 – 360
07. Low Standard Deviation – Nachtmerrie in Almere
08. Kwartet Niek Hilkmann – Ravage in de volkstuin

09. Gespuys – Inter-minus-net
10. Drroomgordijnen – Paard in mijn droom
11. burger service – symbool van mien jeugd
12. Wabbesch Wabbesch – Malikapitelimosalitorendi
13. Sterk Water – Ik heb zo’n zin
14. Thor Kissing – HAMERTJE TIK
15. Joris Anne – Rozenkleur en maneschijn (edit)
16. Buurtbeheer – Rijke ouders

Liner Notes

Ouder worden is lang niet eenvoudig. Eerst krijg je van alles aangeleerd over hoe de dingen zouden moeten zijn en vervolgens blijkt daar niks van te kloppen. De wereld die overblijft, is er eentje vol rottigheid, waarin knuffels levenloos op de grond blijven liggen en huisdieren niet verstandig kunnen praten. Overdreven emotionele uitlatingen worden met lede ogen aangezien en liever zo ver mogelijk weggestopt. Stiekem zouden de meeste volwassenen echter maar al te graag vasthouden aan de kinderlijke dingen die zij na schaamte en schande hebben laten vallen. Dat is niet onhaalbaar, als er maar iets is om op te vertrouwen en elke, al dan niet reële, scepsis voor even opzij wordt gezet. De artiesten op deze plaat hebben zich dat ten doel gesteld. Samen brengen zij ons een nieuwe schijnbeweging in het muzieklandschap van de Lage Landen: de NIEUWE NEDERLANDSE NAÏVITEIT. Deze groep is niet bang om zich onbeholpen uit te laten. Met behulp van schijnbaar opgewekte deuntjes en meezingbare Nederlandstalige teksten gaat zij moedig de strijd aan met het chagrijn van alledag.

Deze beweging zat er natuurlijk al een tijdje aan te komen. De muzikanten kennen elkaar van optredens in kraakpanden, woongroepen en werkplaatsen door heel Nederland. Sommigen van hen gaan al een tijdje mee en hebben een lijvig oeuvre op hun naam staan. Anderen komen nog maar net om de hoek kijken, maar worden elke dag wakker met een potlood in de hand om een nieuw lied neer te pennen. In een wereld die met de dag grimmiger lijkt te worden, is dat broodnodig. Hun hang naar herwonnen naïviteit kan je zien als een vorm van verzet. Het is niet dat zij geen oog hebben voor de minder rooskleurige kanten van het leven, sterker nog: veel van de nummers verwijzen naar een grimmige schijnwereld achter het gewone leven. Hierin snokt het bijhouden van een volkstuin, de verbouwing van de buren of het vinden van een huis in Amsterdam een mens meedogenloos de wanhoop in. Wat de voorvechters van de Nieuwe Nederlandse Naïviteit bindt, is hun keuze hier niet in mee te gaan. Zij gaan het gevecht aan, gewapend met het muzikale equivalent van plastieken zwaarden en waterpistolen. Zo gaan zij op pad, een frisse en ongewisse toekomst tegemoet. Wie gaat er mee?